روضۀ امام عسکری علیه السلام

امشب دو دیده‌ام ز غمت پرستاره است
آن را که نیست چاره بجز این چه چاره است
با تو چه کرد معتمد دون، که این چنین
از سوز داغ زهر به جانت شراره است
در بند دشمن ارچه سرت روی خاک بود
حالا به روی دامن یک ماه پاره است
گفتی تو إسْقِنیٖ و شدی از عطش رها
این روضه را به کربُبَلا یک اشاره است